- Hazırlık Zamanı: 15 Dakika
- Pişirme Süresi: 40 Dakika
Meksika Fasulyesi – Bol Baharatlı
Malzemeler
- 1/2 su bardağı Sızma Zeytinyağı
- 1/3 çay kaşığı kimyon
- 1 çay kaşığı taze zencefil rendesi - tepeleme dolu
- 1 orta boy kuru soğan
- ½ sivri biber - acı
- 3 diş sarımsak
- 1 büyük domates
- 1 büyük domates
- 1,5 su bardağı su
- 1/3 çay bardağı elma veya üzüm sirkesi
- 1 çay kaşığı tuz
- 1 çay kaşığı toz zencefil
- 1 çay kaşığı toz zerdeçal
- 1 adet karanfil
- 1/3 kabuk tarçın
- 1 adet kakule
- 1 adet kuru defne yaprağı
- 1 küçük konserve kırmızı fasulye
Talimatlar
Bu gün hava pek bir ağır… Nemli, bunaltıcı, aynı anda hem sıcak ama hem de üşüten… Gökyüzü zaman zaman ‘hah şimdi açacak, gökyüzü pırıl pırıl olacak’’ dedirtse de biraz sonra ‘’galiba yağmur geliyor’’ diye düşündürten kıvamda.
İçimden hava gibi ne olduğu belli olmayan bir lezzet denemek geldi. Uzun zaman önce aldığım Meksika Fasulyesi bu marjinalliği kaldırabilirdi sanki? Lezzette gelenekçiydim ama bu sefer bu geleneğimi yerle bir edecek bir şey yapmak istiyordum. Konserve fasulye ile uzunca bir bakışma süremiz oldu. Net ağırlığı 220 gramdı. Risk alıp almama konusunda tereddüt etsem de sonunda almaya karar verdim.
Gözüme karnıyarık tenceresini kestirdim. Sızma zeytinyağı koydum ve yağ kızınca içine tane kimyonları atıp şöyle bir çevirdim.
Tezgâhta duran taze zencefil gözüme ilişti. Çok az da bundan rendeleyip kimyonların yanına yolladım.
Üzerine yemeklik doğradığım soğanı ekledim. Soğan kavrulduktan sonra sarımsağı ve yarım sivri biberi de doğrayarak ekledim. (Offf!! Çok acıymış biber)
Şimdi kara kara düşünmeye başladım. Ve aklıma 1 büyük domatesi rendeleyip eklemek geldi, ekledim. 4-5 top karabiberi de üzerine atıverdim.
1,5 su bardağı su ile beraber geçen sene yaptığım elma sirkesinden de ekleyerek kaynamaya bıraktım.
Şimdi kaynayan bu karışıma tuz, toz zencefil, toz zerdeçal, karanfil, kabuk tarçın, kakule ve de kurutulmuş defne yaprağı ekleyerek suyunu yarı yarıya çekene kadar kaynattım.
En son kırmızı fasulyeleri de ekleyerek 15 dakika da fasulyelerle özdeşleşmesi için kısık ateşte pişirdim, ocağı kapattım. Dem alması için 1 saat kadar bekledim.
Kokusu bambaşka bir notadan geliyordu. Ve tattım. Ortaya çıkan lezzet hayat gibiydi… Tütsülü bir koku, alttan gelen bir acılık ve tatlılık, çok az ekşimsilik. Tek kelimeyle muhteşem bir koku ve lezzete sahipti.
Sanırım sonuç mükemmeldi:-)
Aş’ınız bereketli olsun,
Afiyetle…